Jeżeli zależny nam na tym aby wydruki naszych prac wyglądały podobnie do tego co stworzyliśmy na ekranie komputera to podstawową sprawą będzie odpowiednie skalibrowanie naszego monitora. Niezależnie od tego jaki monitor posiadamy (bardziej lub mniej profesjonalny) czy też po prostu jest to monitor naszego laptopa, monitor musi być skalibrowany i to przy zastosowaniu kalibratora umożliwiającego ustawienie temperatury barwowej i jasności. Te dwa parametry są bardzo ważne ponieważ wpływają na sposób wyświetlania naszych zdjęć. Jeżeli nie posiadamy takiego kalibratora można zamówić sobie usługę kalibracji (oczywiście w tych miejscach gdzie taka usługa jest dostępna) lub spróbować dokonać kalibracji programowej. Jak to zrobic mozna poszukać w internecie (nie podaje konkretnych stron ponieważ szybko strony znikają z internetu 🙂 ).
Ustawienia monitora na którym pracujemy – EIZO ColorEdge CX241 to:
Jasność – 70 cd/m2
Punkt czerni – 0,4 cd/m2
Temperatura barwowa – 5500 K
Gamma – 2,2
Jeżeli mamy już przygotowany Nasz monitor przystępujemy do przygotowania naszego zdjęcia. Sposób postępowania przedstawię na podstawie najpopularniejszego programu Adobe Photoshop.
Przed przystąpieniem do obróbki musimy ustawić w programie przestrzeń roboczą – (Edycja – Ustawienie koloru). Proponuje poniższe ustawienia:
Jeżeli nie posiadamy monitaro o szerokim gammucie (są to monitory bardziej profesjonalne np. EIZO, NEC), zamiast Adobe RGB możemy ustawić sRGB IEC61966-2.1.
Teraz dla otwartego obrazu (zdjęcia) – Widok-Powiel. Dalsze czynności wykonujemy dla powielonego obrazu.
Pierwszą czynnością jaką wykonamy powinno być dostosowanie parametrów zdjęcia do wielkości odbitki którą chcemy otrzymać. Ważnym parametrem jest tutaj PPI – rozdzielczość (piksele/cal), często mylnie nazywany DPI (więcej o ppi, dpi i lpi na końcu tego artykułu). PPI w zasadzie powinno wynosić 300 (stosowanie wyższych wartości nie ma żadnego sensu), z tym że dla większych powiększeń może być ono mniejsze i do jego wyliczenia możemy posłużyć się wzorem:
PPI = 2500/x+y
gdzie:
x – długość wydruku w cm
y- szerokość wydruku w cm
Wynik zaokrąglamy z tym, że wynik nie musi odpowiadać jakieś konkretnej stałej, ponieważ okazało się że rozdzielczość w pikselach nie musi odpowiadać jakiemukolwiek równaniu opisującemu jej relację z ustawieniami drukarki dpi (tak kiedyś uważano), tak więc optymalna rozdzielczość PPI powinna zawierać się w przedziale 180 do 480 PPI.
Wielkość zdjęcia ustalamy tak aby równa była wielkości naszej odbitki (części zadrukowanej, jeżeli chcemy mieć biały margines należny to uwzględnić). Tak ustalone parametry są najbardziej optymalne do wykonania prawidłowego wydruku. Należy jednak pamiętać że zmiany paramentów wielkości zdjęcia dokonujemy przy ustawieniu w programie – Ponowne próbkowanie – nie zaznaczone (pusty kwadracik jak na zrzucie poniżej:
Takie ustawienie powoduje zmianę wielkości zdjęcia z jednoczesną zmianą PPI, czyli zmianę wielkości bez straty na jakości zdjęcia. Oczywiście zmiany tej możemy dokonać w ramach ustalonego wcześniej poziomu PPI czyli 300 dla odbitek do mniej więcej wielkości 30x40cm, dla odbitek większych możemy zmniejszyć wielkość PPI.
Jeżeli wielkość naszego pliku nie pozwala na uzyskanie potrzebnej nam wielkości odbitki bez zmniejszenia założonego PPI, możemy skorzystać z interpolacji (ponowne próbkowanie obrazu) w programie Photoshop. Pamiętajmy jednak, że tego typu operacja zawsze prowadzi do pogorszenia jakości naszego zdjęcia i możemy wykonać ją tylko do pewnych granic które sami musimy sobie określić.
Technicznie interpolacja polega na zaznaczeniu w programie pola ponowne próbkowanie i wybranie jednej z metod interpolacji:
Zachowaj szczegóły (powiększenie) – W przypadku wybrania tej metody jest wyświetlany suwak Redukcja szumów umożliwiający wygładzenie zakłóceń podczas powiększania skali obrazu.
Dwusześcienne z wygładzaniem (powiększenie) (Bicubic Smoother) – Jest to zaawansowana wersja metody dwusześciennej, dostosowana do powiększania obrazów. Zapewnia jeszcze łagodniejsze przejścia między kolorami.
Dwusześcienne z wyostrzaniem (zmniejszenie) (Bicubic Sharper) – Jest to również zaawansowana wersja metody dwusześciennej, dostosowana do zmniejszania obrazów. Pozwala ona zachować detale w próbkowanym obrazie. Jeśli ta metoda powoduje nadmierne wyostrzanie pewnych obszarów obrazu, należy wypróbować metodę Dwusześcienna.
Dwusześcienne (wygładzanie gradientów) – Jest to metoda powolna, ale precyzyjna; oparta na analizie wartości pikseli otaczających nowe piksele. Dzięki zastosowaniu złożonych obliczeń metoda Dwusześcienna zapewnia łagodniejsze przejścia między różnymi odcieniami kolorów niż metody Najbliższy sąsiad i Dwuliniowa.
Najbliższy sąsiad (twarde krawędzie) (Nearest Neighbor) – Jest to metoda szybka, ale najmniej precyzyjna, polegająca na powielaniu pikseli. Ta metoda umożliwia zachowanie twardych krawędzi i uzyskanie mniejszego pliku w przypadku ilustracji zawierających krawędzie, które nie są wygładzone. Brak precyzji ujawnia się jednak w zniekształceniu zmodyfikowanych obszarów — zwłaszcza przy modyfikacji obrazu, zmianie jego rozmiarów lub wielokrotnym manipulowaniu zaznaczonym obszarem.
Dwuliniowa (Bilinear) – Jest to metoda polegająca na dodawaniu pikseli i przypisywaniu im średniej wartości kolorów pikseli otaczających. Zapewnia ona wyniki o średniej jakości.
Jeżeli nie wiemy którą metodę wybrać zawsze możemy skorzystać z opcji – Automatyczna
Kolejnym etapem przygotowania zdjęcia jest dopasowanie „wyglądu” do rodzaju papieru i urządzenia drukującego. Do tego celu potrzebny nam będzie profil ICC konkretnego papieru dla konkretnego urządzenia. Pobieramy taki profil z podstrony OFERTA WYDRUKÓW, gdzie przy opisie poszczególnych papierów jest link do pobrania profilu ICC. Następnie instalujemy go w naszym systemie, czyli pobrany profil wypakowujemy/wklejamy do katalogu c:/WINDOWS/system32/spool/driver/colors.
W Photoshop ustawiamy Widok–Ustawienie próby–Własne:
Następnie w polu urządzenie do symulacji ustawiamy profil odpowiadający urządzeniu i materiałowi czyli ten prof il który pobraliśmy z naszej strony (urządzenie SC P800):
Kolejnym krokiem jest wybranie metody konwersji kolorów. Interesują Nas w zasadzie dwie metody – Percepcyjna lub Relatywnie kolorymetryczna.
Percepcyjna – najlepiej służy do drukowania, zachowuje większość oryginalnych barw.
Relatywnie kolorystyczna – do drukowania gdy obraz ma mieć zachowane szczegóły w obszarach o wysokim nasyceniu barw, lub o wielu intensywnych cieniach (szczególnie może być odpowiednia do papieru matowego).
Metodę najlepiej dobrać poprzez obserwację zdjęcia i dobór najbardziej nam odpowiadającego wyglądu.
Zaznaczamy – Kompensacja punktu czerni, oraz Symuluj kolor papieru. Oczywiście powinniśmy mięć zaznaczone pole Podgląd.
UWAGA: w przypadku zamówienia wydruku na płótnie lepszy efekt uzyskamy bez zaznaczania – Symuluj kolor papieru.
Poniżej przykład wyglądu okienka:
Teraz klikamy OK (wcześniej możemy jeszcze zapisać własne ustawienia dla konkretnego materiału) i możemy przystąpić do przygotowania naszego zdjęcia tak aby wyglądało tak jak chcemy mieć na wydruku czyli dopasowuje do oryginału zdjęcia. W celu ułatwienia pracy możemy wyświetli zdjęcie oryginalne i powielone obok siebie (Okno-Ułóż-Rozmieść pionowo).
Pomocne może nam być również zaznaczenie – Widok – Alarm przestrzeni kolorów. W ten sposób włączamy ostrzeżenie o kolorach spoza przestrzeni barwnej, co pozwoli nam w miarę możliwości eliminację tych obszarów, natomiast jeżeli nie będzie to możliwe to będziemy mieli informacje które obszary mogą zostać wydrukowane jako w postaci jednobarwnych plam nie zawierających szczegółów, dodatkowo kolor może nie odpowiadać temu, który widoczny jest na ekranie.
Jak widać powyżej obszary zaznaczone na zielono są poza zakresem gammutu wydruku.
Zdjęcie obrabiamy tak aby odpowiadało naszym oczekiwaniom, głownie poprzez korektę poziomów i nasycenia, oraz ewentualnie korektę barwy. Ocenę zdjęcia na monitorze jak również ocenę zdjęcia wydrukowanego powinniśmy prowadzić w pomieszczeniu z oświetleniem światłem o temperaturze światła dziennego czyli około 5500 stopni Kelvina.
Tak przygotowany plik z zagnieżdżonym zastosowanym profilem i opisem: wielkość zdjęcia w cm, rodzaj podłoża, metoda konwersji przysyłam do nas.
np. Góry karkonosze, 40x60cm, Epson premium glossy, relatywnie kolorymetryczna. można również dopisać jakieś inne uwagi i sugestie. Rozmiar zdjęcia dotyczy wielkości części drukowanej, jeżeli zdjęcie ma być z biało obwódką (zalecamy, tak aby można było zdjęcie bez problemu mocować do passportaut) należny uwzględnić to przy zamówieniu i albo zmniejszyć obszar wydruku, albo zwiększyć rozmiar zdjęcia (papieru).
PODSUMOWANIE:
- Kalibracja monitora
- Oświetlenie pomieszczenia do obróbki i oceny zdjęć światłem o temperaturze barwowej około 5500 stopni Kelvina
- Rozmiar zdjęcia (pliku) równy rozmiarowi planowanej odbitki na papierze przy PPI około 300 (jeżeli chcesz wykonać wydruk z pliku o mniejszej rozdzielczości niż 300 PPI, zaznacz to w zamówieniu, musisz liczyć się jednak z gorszą jakością)
- Dopasowanie zdjęcia w programie do obróbki z symulacją wybranego nośnika do wydruku
- Przesłanie pliku w polecanym formacie TIFF lub JPG z zagnieżdżonym profilem i opisem podłoża, wielkości, metody konwersji. Przyjmujemy również inne formaty plików.
UWAGA: jeżeli nie chcemy, nie możemy lub nie wiemy jak przygotować zdjęcie, proszę przesłać nie przygotowane zdjęcie do nas z prośbą o wykonanie tych czynności i wydruk według naszego uznania lub po prostu z wyraźną uwagą drukować bez żadnej ingerencji. Można przesłać jakieś sugestie odnośnie pożądanego wyglądu wydruku. Jeżeli są to zdjęcie o nietypowej kolorystyce koniecznie to zaznacz i opisz jak drukować. Przygotowanie zdjęcia jest bezpłatne.
DPI, PPI, LPI co to takiego ?
DPI – punkty na cal (dots per inch). Pojęcie to odnosi się do rozdzielczości urządzenia drukującego. Rozdzielczość typowej drukarki atramentowej mieści się w przedziale 360 do 2880 DPI.
PPI – piksele na cal (pixels per inch). Pojęcie to opisuje cyfrową rozdzielczość obrazu w pikselach. Obrazy uzyskane za pomocą aparatów cyfrowych czy też skanerów (zeskanowanych tradycyjnych odbitek) są obrazami rastrowymi i ich rozdzielczość opisywana jest za pomocą pikseli (nie punktów).
UWAGA: punkty może tworzyć wyłącznie drukarka, natomiast obraz rastrowy tworzą piksele !!!
LPI – linie na cal (lines per inch). Pojęcie określające liczbę linii rastrowych (półtonowych) lub „komórek” na cal dotyczy wydruków w drukarni. (pojęcie to w przypadku wydruków na drukarkach atramentowych nie ma zastosowania).
Optymalna liczba pikseli:
Optymalna liczba to taka która zapewni nam otrzymanie wysokiej jakości wydruku.
Jeżeli teraz posiadamy aparat fotograficzny pozwalający na uzyskanie max. obrazu o rozmiarze 5616 x 3744 pikseli (Canon EOS 5d Mark II) to przy założeniu iż drukować będziemy z rozdzielczością 300 PPI możemy uzyskać obraz o wymiarach 18,72 x 12,48 cali (dzielimy długość boku przez rozdzielczość czyli 5616 pikseli / 300 pikseli/cal) co po przeliczeniu na centymetry daje maksymalny wydruk w wymiarach 48 x 32 cm.
Jeżeli zdecydujemy się obniżyć rozdzielczość do 200 PPI to w wyniku otrzymamy maksymalny wydruk o wymiarach 71 x 48 cm. (boki podzieliliśmy przez 200).
UWAGA: jeżeli nasz aparat nie pozwala na uzyskanie pożądanego przez nas wydruku w pierwszej kolejności powinniśmy rozważyć interpolację obrazu (ponowne próbkowanie) przy założonej optymalnej rozdzielczości np. 300 PPI lub dla obrazów większych niższej niż 300 PPI (o czym było napisane wcześniej) z zastosowaniem odpowiedniej metody próbkowania np. w programie Photoshop. Sposób interpolacji jest zdecydowanie lepszy niż proste zmniejszanie rozdzielczości wydruku.